مقدمه و معرفی کمپانی - Introduction and Why Palit :
همانطور که ميدانيد کمپانی AMD با عرضه پردازشگر گرافيکی RV770 تحولی بزرگ در بازار کارت های گرافيکی که کم کم به سوی انحصار طلبی پيش ميرفت بوجود آورد RV770 که از تکنولوژی ساخت 55nm بهره مي برد مجهز به 800 ريز پردازنده گرافيکی، چهل Texture Unit و شانزده ROP ميباشد و از Shader Model 4.1 و DirectX 10.1 نيز بطور کامل پشتيبانی ميکند، اين هسته گرافيکی 256 بيتی در يک بازه زمانی کوتاه طرفداران زيادی پيدا کرد و توانست به راحتی موجبات شگفتی بسياری از کاربران و علاقمندان به کامپيوتر های شخصی را فراهم آورد.
RV770 بر روی کارت های گرافيکی سری Radeon 4800 از جمله Radeon HD 4850 و Radeon HD 4870 نصب شد و به راحتی گوی رقابت را از بسياری از محصولات کمپانی NVIDIA ربود اما نکته جالب توجه اينکه حدودا دو ماه پس از عرضه Radeon HD 4850 و Radeon HD 4870 کمپانی AMD با عرضه Radeon 4870 X2 که مجهز به دو چيپست گرافيکی RV770 بر روی يک PCB بود رسما برتری محصولات خود را تثبيت کرد اما کمپانی AMD همچنان با قصد تصرف سهم بيشتری از بازار اقدام به عرضه دو کارت گرافيکی ديگر بر پايه RV770 و با نام های Radeon HD 4850 X2 و Radeon HD 4830 کرد و حلقه رقابت را برای کمپانی NVIDIA بسيار تنگ تر کرد.
در بين تمامی اين کارت های گرافيکی ارايه شده توسط کمپانی AMD به جرأت ميتوان گفت Radeon HD 4850 موفق ترين کارت بوده و ميباشد حتی برخی افراد اين کارت را موفق ترين کارت گرافيکی سال 2008 ميلادی مي نامند البته بايد توجه داشت که Radeon HD 4850 از ابتدا دارای قيمت و کاريی بسيار مناسبی نيز بود بطوری که در تاريخ عرضه، اين کارت با قيمت 199$ در بازار جهانی قابل خريد بود و از نظر کارايی نيز هم سطح NVIDIA GeForce 9800GTX بود.
امروز دقيقاً شش ماه از تاريخ معرفی Radeon HD 4850 ميگذرد اما همچنان اين کارت گرافيکی از محبوب ترين کارت گرافیک های موجود در بازار جهانی ميباشد و هر روزه به تعداد افرادی که سيستم خود را مجهز به اين کارت قدرتمند و خوش قيمت ميکنند اضافه ميشود.
اما جدا از تمام اين موارد و با دقتی دوباره در قيمت و مخصوصاً PCB کارت گرافيکی Radeon HD 4850 متوجه ميشويم که کمپانی AMD برای نگه داشتن قيمت اين کارت در رنج 199$ و حتي کاهش قيمت آن در آينده (برای رقابت در بازار)، مجبور به اعمال برخی محدوديت ها در طراحی عمومی اين کارت بوده و هست بطوری که ما شاهد تجهيز مدل Reference به خنک کننده ايی نچندان موفق هستيم همچنين طبق گزارشات عموما در Radeon HD 4850 Reference شاهد قابليت Overclocking متوسط (البته بدون انجام VMOD) هستيم و حتی دو خازن از خازن های استفاده شده در مدل Reference غير جامد مي باشند با تمام اين اوصاف و با در نظر گرفتن بهره گيری اين محصول از 512MB حافظه GDDR3 ميتوان گفت مسلما از تمام قابليت ها و توانايی های پردازشگر RV770 بر روی Radeon HD 4850 Reference استفاده نشده است ولی از همان ابتدا هم هدف کمپانی AMD از عرضه اين کارت رسيدن به حداکثر کيفيت نبود و اکثر اين مشکلات در Radeon HD 4870 وجود ندارند ولی در هر صورت قيمت Radeon HD 4870 نيز حدودا 70$ از Radeon HD 4850 بالاتر است از اين رو و با توجه به اينکه Radeon HD 4850 ميتواند نياز بسياری از كاربران را مرتفع کند برخي از شرکای تجاری کمپانی AMD در راستای عرضه خدمات و محصولات بهتر به مشتريان خود و با در نظر گرفتن قيمت نهايی كارت دست به طراحی دوباره PCB و رفع بعضي از مشکلات موجود در Radeon HD 4850 Reference زدند که در نتيجه اين حرکت شاهد محصولاتی جالب و بسيار مناسب تر و در واقع شاهد عرضه Radeon HD 4850 های بهينه شده بوديم.
اما يکی از کمپانی های قدرتمندی که سال هاست به توليد محصولاتی بر پايه پردازشگر های گرافيکی GeForce و Radeon ميپردازد کمپانی Palit Microsystems ميباشد، اين کمپانی که يکی از شرکای تجاری مهم کمپانی هاي NVIDIA و AMD-ATI ميباشد همواره از گذشته اقدام به توليد محصولاتی بهينه شده و با طراحی مهندسان و متخصصان خود کرده و ميکند خاطر نشان ميکنم محصولات غير Reference و بهينه شده کمپانی Palit Microsystems از محبوبيت خاصی در سطح بازار جهانی برخوردار هستند که در اين بررسی نيز به تحليل يکی از همين محصولات غير Reference با نام Palit Radeon HD 4850 1GB Sonic خواهيم پرداخت.
javahermarket
:: موضوعات مرتبط:
کارت گرافیک ,
,
:: بازدید از این مطلب : 506
|
امتیاز مطلب : 50
|
تعداد امتیازدهندگان : 15
|
مجموع امتیاز : 15
در June سال 2008 ميلادی کمپانی NVIDIA از آخرين هسته گرافيکی ساخته شده توسط خود با نام G200 رو نمايی کرد، اين هسته جديد که بر پايه تکنولوژی ساخت 65nm طراحي شده بود مجهز به 240 ريز پردازشگر گرافيکی، سي و دو ROPs و 1400 ميليون ترانزيستور بود و ميتوانست در فرکانس هاي Memory Clock 2214MHz ،Shader Clock 1296MHz و Core Clock 602MHz و با كنترلر حافظه 512 بيتی توان محاسباتی در حدود GFLOPs 933 را فراهم کند، اين هسته گرافيکی برای اولين بار در 17 June سال 2008 بر روی کارت گرافيکی GeForce GTX 280 ظهور کرد و توانست فاصله نسبتاً خوبی در کارايی با نسل قبلی خود يعنی G92 که بر روی GeForce GTX 9800 استفاده شده بود بگيرد اما برای تکميل موفقيت های G200 نياز به زمان و هماهنگ شدن بيشتر بازی ها و ابزار ها با اين پردازشگر جديد بود که ميتوان گفت در نهايت در اواخر سال 2008 اکثر قريب به اتفاق بازی ها و نرم افزار ها با اين پردازشگر هماهنگی لازم را به دست آوردند.
مثل هميشه و بر طبق عرف تجاری کمپانی NVIDIA جهت کامل کردن خط توليد خود اقدام به Cut-Down کردن توانايی های G200 برای آماده سازی مدل های متفاوت و ارزان قيمت کرد که تقريباً 10 روز پس از معرفی GeForce GTX 280 شاهد عرضه برادر کوچکتر آن با نام GeForce GTX 260 بوديم اين محصول جديد حدودا 14 الی 18% از G200 Native يعني GeForce GTX 280 کند تر عمل ميکرد و 250$ نيز ارزان تر بود، از سوی ديگر و در همين زمان رقيب ديرينه NVIDIA يعنی AMD با معرفی هسته پردازشی قدرتمند RV770 و شکستن قيمت ها توانست سهم بزرگی از بازار کارت های گرافيکی را به دست آورد و كمپاني NVIDIA جز کاهش قيمت و افزايش کارايی پردازنده های خود چاره ديگری نداشت.
کمپانی NVIDIA برای مقابله با اين حرکت AMD در قدم اول اقدام به افزايش تعداد ريز پردازشگر های گرافيکی فعال موجود در GeForce GTX 260 کرد و آن ها را از 192 عدد به 216 عدد افزايش داد اما اين تنها واكنشي موقت برای مقابله با RV770 بود و سرانجام در 22 دسامبر 2008 شاهد بالا بردن تکنولوژی ساخت G200 توسط NVIDIA بوديم و اينبار G200 با نام G200b و در تکنولوژی ساخت 55nm پا به عرصه رقابت گذاشت، مسلما بالا بردن تکنولوژی ساخت علاوه بر کاهش حرارت توليدی امکان افزايش Clock و توان مصرفی پايين تر را نيز به همراه مياورد که از اين رو شاهد عرضه نسل جديد کارت های گرافيکی کمپانی NVIDIA در سری GeForce GTX 2x5 و همچنين کارت گرافيکی جديد GeForce GTX 260 216 55nm بوديم.
GeForce GTX 260 216 55nm از 216 ريز پردازشگر گرافيکی جهت انجام محاسبات بهره ميبرد و نسبت به محصولات رده اول يعنی GeForce GTX 285/275 که مجهز به 240 ريز هسته پردازشی بودند قيمت و Overclocking Headroom بسيار مناسب تری داشت لذا اين کارت نه تنها مورد توجه بسياری از کاربران قرار گرفت بلکه شرکای تجاری NVIDIA نيز به شدت بر روی اين محصول سرمايه گذاری کردند و شاهد عرضه چندين نسخه Overclock شده از اين محصول توسط کمپانی های مختلف در سطح بازار جهانی بوديم، مثل هميشه يکی از کمپانی هاي سرمايه گذار کمپانی مشهور ASUS بود که همواره و با تکيه بر تيم مهندسی قدرتمند خود اقدام به محصولاتی بسيار جالب و کارامد ميکند، در اين بررسی نيز قصد داريم که به تحليل کارايی يکی از محصولات کمپانی ASUS و از خانواده GeForce GTX 260 216 55nm بپردازيم كه اين محصول قدرتمند ترين کارت گرافيکی ASUS در اين کلاس لقب گرفته است.
javahermarket
:: موضوعات مرتبط:
کارت گرافیک ,
,
:: بازدید از این مطلب : 596
|
امتیاز مطلب : 61
|
تعداد امتیازدهندگان : 20
|
مجموع امتیاز : 20
اواخر سال 2006 ميلادی را خوب بخاطر داريم، در آن روز ها بود كه کمپانی NVIDIA معماری دگرگون شده خود تحت عنوان Unified Architecture را ارايه کرد، اين معماری که نقطه عطفی در تکنولوژی ساخت پردازنده های گرافيکی بود بستر بسيار مناسبی را جهت توسعه و پيشرفت هر چه بيشتر بازی های کامپيوتری فراهم کرد. Unified Architecture برای اولين بار در هسته G80 ظهور کرد و منجر به پيداش کارت های گرافيکی GeForce 8800 GTX و GeForce 8800 GTS شد البته تنها اين GeForce 8800 GTX بود که از تمام توانايی ذاتی G80 بطور کامل بهره مي برد و در اصطلاح Fully Unlock بود. اين دو كارت در مدت کوتاهی توانستند موفقيت هاي بی شماری را بدست آوردند و شدت رضايت کاربران از آن ها به حدی بود که مهندسان NVIDIA تصميم گرفتند در ادامه راه بجای ايجاد تغيير اساسی و نيمه-اساسی در معماری G80 تنها به بهينه سازی آن بپردازند. در نتيجه بهينه سازي G80 و در اواخر سال 2007 ميلادي شاهد ظهور هسته گرافيکی جديدی با نام G92 بوديم، G92 که بر پايه تکنولوژی ساخت 65nm طراحی شده بود دارای سه نسخه اصلی متفاوت برای سه رده Upper Mainstream ،Mainstream و High-End بود.
G92 برای اولين بار بر روی کارت گرافيکی GeForce 8800 GT قرار گرفت و بقدري توانا بود که كارت مزبور توانست در اکثر تست ها کارايی بسيار نزديک به GeForce 8800 GTX ارايه کند همچنين با توجه به قيمت مناسب GeForce 8800 GT و مصرف پايين آن ديگر توجيحي برای تهيه 8800 GTX وجود نداشت، البته تمام ماجرا اين نبود و نسخه قوی تری از G92 (با نام G92-400) هم در راه بود كه حدوداً يک ماه و نيم پس از عرضه نسخه اول و در قالب کارت گرافيکی GeForce 8800 GTS 512MB به بازار معرفی شد، اين كارت جديد نه تنها در بسياری از تست ها GeForce 8800 GTX را پشت سر می گذاشت بلکه دارای قابليت Overclock بسيار بالاتر و تکنولوژی های جديدتری نيز بود و بدين ترتيب عملا کار برای G80 به پايان رسيد.
نبايد فراموش کرد که کمپانی NVIDIA از همان ابتدا يعنی از اواخر سال 2006 سرمايه گذاری های فراوانی را در کمپانی های توسعه دهنده بازی های کامپيوتر جهت هماهنگ کردن هر چه بهتر بازی ها با معماری جديد خود انجام داده بود لذا دست کشيدن از G92 يا در واقع G80 بهينه شده که همچنان پاسخگوی بسياری از نياز های کاربران بود کار عاقلانه و درستی به نظر نمي رسيد، با تکيه بر همين منطق در نيمه اول سال 2008 ميلادی بار ديگر شاهد بهره گيری از G92 در کارت های گرافيکی سری GeForce 9800 بوديم، کارايی اين کارت های جديد (بجز GeForce 9800 GX2) بقدری به GeForce 8800 GT و GeForce 8800 GTS 512MB نزديک بود که عملا هيچ نيازی به ارتقا برای کاربران قبلی G92 وجود نداشت. اما در نيمه دوم سال 2008 شرايط بكلي عوض شد و کمپانی AMD-ATI با عرضه Radeon HD 4850/4870 و کاهش قيمت ها توانست تا 40% بازار G92 را تصاحب کند كه شكستي سنگين براي NVIDIA بود و اين سازنده ي برتر تراشه های گرافيکی مجبور به بازنگری در G92 و عرضه محصولات جديد تر شد مسلما اين معماری خاص که از سال 2006 متولد شده بود به تکامل نسبی و مطلوب رسيده بود و كمپاني NVIDIA راهی جز کاهش تکنولوژی ساخت، رفع برخی اشکالات جزيی و افزايش Clock هاي آن نداشت و پيرو اين اقدمات هسته معروف G92b ظهور کرد.
javahermarket
:: موضوعات مرتبط:
کارت گرافیک ,
,
:: بازدید از این مطلب : 639
|
امتیاز مطلب : 60
|
تعداد امتیازدهندگان : 17
|
مجموع امتیاز : 17
عضو شوید
عضویت سریع
آمار
وب سایت:
آمار مطالب
آمار بازدید
